Sabaha karşı Bücürto'ya bakmak için uyandık, neden bağırıyor bu hayvan, neresi acıyor bir anlasam... Gerçekten yordu yıprattı bizi bu hastalık, iyileşse artık.
Yeni haftaya yoğun program ve stresli gündemle başlıyorum, yerine ulaşmayan bir gönderi vardı geçen haftadan, yeniden aynı ayakkabıyı boyayıp göndereceğim. Bir de bu akşam 3. yıl dönümümüz.
Güne motivasyonum düşük başlamamın sebebi belirsizlik durumu; ne yapacağıma karar verememek. Yine de erkenden başladığım güne çok şey sığdırdım; yemek yaptım, evi topladım, çamaşır attım ve sonra ayakkabı boyamaya başladım.
Bücürto günler sonra ilk kez kendi kendine mama yedi, sanırım mutluluktan ağlayabilirim!
Akşam eve sushi söyledik, seçmek kolay olmadı. Aslında başka bir planımız vardı ama bugün ve yarın işlerim çok acil olunca iptal ettik. Neyse, evde şarap açıp sushi denemek ve pijamalarımızla film izlemek çok güzeldi.
Bu filmi her seyredişimde sonunda ağlıyorum nedense, içime dokunuyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder