Dün gece geç uyuyabildik, film zaten gece yarısından sonra bitmişti, arkadaşımı da alıp bize döndük.
Sabah erkenden biraz huzursuz uyandım, sanırım aklımın gerisine itelediğim mevzu beni geriyor. Şimdiye kadar hayatımı biraz yoluna sokmuş gibiydim, en azından sakin gidiyordu, şimdi nasıl olacak sorusu...
Güne biraz yorgun ama yine de iyi başladım, kahvaltı sofrasını kurduk ve nostaljik dizilerden birini açtık. 30'lu yaşlarda başlıyormuş demek; eskiden ne güzeldi lafları.
Öğlen misafirimizi uğurladıktan sonra gün nasıl geçti anlayamadım, saatler akıp gidiverdi.
Banyomu yaptım, evi süpürüp silmek gerekiyordu, biraz çalıştım ama pek iş modunda değildim, akşamüstü mutfağa girip yemek hazırladım.
Klasik bir pazar günü işte, akşam da bir piyanisti anlatan filmi izlemeye karar verdik. Keşke ben de biraz daha gündelik işlerin stresinden arınsam da piyanomun başına oturup saatlerce her şeyi unutup, şöyle akıp gidercesine çalsam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder