3503

(26 OCAK CUMARTESİ)

Ne kadar uzun zaman olmuş dışarıda kahvaltı etmeyeli, evdeki kahvaltılar daha güzel geldiğinden belki...

Bu sabah arkadaşımızla Kadıköy'de buluşup NagaPutrika'ya oturduk. Buranın ağaç altı merdivenlerini ve yöresel kahvaltılarını seviyorum. Çok da bir numarası yok aslında, ama yine de detaylar hoş...

Arkadaşımızı bir türlü memnun edemesek de, başta porsiyonları küçük bulsa da sonunda bitiremiyoruz sofradakileri. 

Zeytinler peynirler lezzetli, yeşillik tabağı ve gün kurusu sağlıklı, kaymaklı biberi çok seviyorum zaten. Boşnak böreği de nefis, daha ne olsun!
Elbette iş konuşulacaktı; neden potansiyelimiz kadar para kazanamıyoruz ve niçin kapasitemiz olan büyük işleri yapamıyoruz konulu sohbet kahvaltının ardından hemen başladı.
Eski patronların adaletsizliğinden bahsedildi, olmazsa olmaz-eskiden tanışılan iş arkadaşlarının şu anki durumları konuşuldu.
Sonuçta dünyayı değiştiremeden kalkıp kahve içmeye IDEA'ya gittik. Buranın manzarası harika, mutlaka daha sonra da gelip daha keyifli zamanlarda oturmalıyım diye düşündüm...

Moda'nın eski pastanelerinde, yeni açılan bir arı ürünleri dükkanında ve karmakarışık bir antikçide oyalandıktan sonra eve dönüşümüz gecikti. Sinemaya gitmeyi planlıyorduk, artık suareye gideceğiz. Bir başka arkadaşımızla buluşup Yabancı Oscar adaylarından Capharnaüm'ü görmeye gidiyoruz. Öncesinde caddede birer kahve içip sohbet etmek için vaktimiz var.

Oscar adaylarını sırayla seyrediyoruz 2 haftadır, bu film sanırım en dokunaklısı. Aslında bir tür Ayşecik Ömercik hikayesi gibi bir hali var, sokaklarda yaşayan fakir ve aç iki kardeşin masumane hayatta kalma öyküsü.

Elbette geri planda Ortadoğu bataklığı, Arap kültürünün pislikleri, Suriye savaşının getirdikleri ve dünyanın boktan düzeninde ezilen insan portreleri var...

Yüzü hiç gülmeyen bu ufak sinirli adamın filmin son sahnesinde gülümsemesi beni ağlattı.