İlk iş günü hep sendromlu, ister pazartesi olsun ister çarşamba. Bugünün çarşamba olduğunu bile anlayamadan geldi geçiyor işte; planladıklarımı yapamadım yine ve hafiften panik halindeyim. Bu ay hem yeni dükkanın işleri, hem acil siparişler, hem de online dükkanın düzenlemeleri derken fazlasıyla yoğun geçecek gibi...
İçimde bir keyifsizlik olması da normal sanırım; konuşmak isteyip de içime attıklarım dağ gibi birikmişti en son, artık motivasyonumu kaybetmiş gibi küskün hissediyorum...
Öte yandan her şey aynı tas aynı hamam; sinir olduğum şeylerde bir değişme göremiyorum ve bu beni daha da uzaklaştırıyor-Batı cephesinde yeni bir şey yok anlayacağınız!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder