(18 OCAK CUMA)
Bugün temizlik günü, sanırım 8. yardımcı denemem geçen seneden beri. Bu konudaki malum makus talihimi döndüreceğini umuyorum yeni gelenin, zira bu referanslı. Şimdiye kadar Armut'tan çağırdıklarımız, Özbekler, apartman görevlisinin eşi, annemin arkadaşlarının yardımcıları derken hiçbiri istediğimiz gibi çıkmadı. Tam beğendik, bu oldu diye düşünürken ya kendisi vazgeçti, yahut oğlu ameliyat oldu ona bakmak zorunda kaldı vesaire. Gelmeyeceğini haber bile vermeyen, sigarasını çayını içip sürekli işleri savsaklayan, her türlüsüne denk geldik. Bin türlü stresle geldik bugüne, hayırlısı...
Erkenden kalkıp para çektim, ekmek aldım, çamaşırları topladım, bezleri deterjaları çıkarıp her şeyi hazırladım. Tam 9 da geldi, ilk defa biri bizim evi karıştırmadan doğru daireye geldi, valla bravo! ya yanlış apartmana girerler, ya yanlış sokağa...
Ben ısrar etmesem kahvaltı bile etmeyecekti ya, azıcık yedi, sohbeti de tatlı akıllı bir kadın. Vanlı, okumamış ama kızlarını okutmuş, biri Van'da sınıf öğretmeniymiş, ne güzel. Babası kuma getirip dayak atınca annesini İstanbul'a kaçırmış, yaman da.
Ne hikayeler, neler neler... Ayşe'den dinle yurdumun gerçeklerini. Velhasıl bütün gün hem sohbet ettik, hem temizlik yaptık. Bu hafta seramiğe gidemedim, annemin de dedemlerde kalması gerekti, ama olsun içim çok rahatladı. Ev tertemiz kokuyor, her yer düzenli pırıl pırıl.
Tek sorun, boş günü pek yokmuş, tabi bu kadar iyi iş yapan kadını kimse bırakmaz. Cumartesileri filan bir şekilde ayarlayacağız artık. Akşam da anneannemi ziyarete gitmemiz gerek; gözünden ameliyat olduğundan beri görmedik. Neyse ki iyi, dedemi de iyi gördüm, olabilecekleri kadar iyiler işte. Bugünü de böyle bitirdik, hafta sonuna çok ihtiyacım var cidden....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder