Zor bir gün.
Baştan aşağı zor bir gün. Ağlayarak, öfkelenerek, konuşarak geçen yıpratıcı zamanlar...
Ailemi kaybetmek para kaybetmekten daha kötü, hakkımın yenmesi maddi olaraktan ziyade manevi olarak yenmesi daha kötü.
Doğruyu söyledim diye dokuz köyden kovulacaksam 2 çift daha lafım var edecek, herkes duysun.
Ben kimseye bir şey yapmadım, kimsenin de kötülüğünü istemedim.
Bana son dönemde yapılan haksızlık bir yana, anneme 30 yıldır yapılan haksızlık tahammül edilemez artık.
Herkes kendine etti, kendi düşünsün şimdi.
Ben zamanın geçmesini beklerim, sessizce ve gözlemleyerek.
Umarım herkes kendine yakışır şekilde davranır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder