Pazar gününe keyifli uyandık, Karamel kızımız da yanımızda uyumuş
bütün gece...
Kahvaltıya arkadaşımız
geliyormuş, hemen hazırlanmaya başladık mutfakta.
Sohbetli kahvaltımızın ardından
Emirli'ye doğru yola çıktık; epeydir gelemiyorduk köy evimize. Yoldaki
köpeklerin içler acısı hali bana çok dokundu, bu aydan başlayarak besleme
gruplarına mama bağışı yapmaya karar vermiştik, bir de bu taraftaki köpekleri beslemeye
gelmemiz gerek her hafta sonu. Hiçbir canlı bu duruma düşmeyi hak etmiyor
kesinlikle, o kadar berbat bir manzarayla karşılaştık ki bakamadım...
İnsanoğlu hep sadece kendini
düşünüyor ve dünyayı mahvediyor kısacası!
Emirli'nin köpeklerini kedilerini
besleyip temiz havasını içimize çekince biraz rahatladık, kahvemizi demledik, sabah
pişirdiğim peynirli maydanozlu tam buğday unundan poğaçalarımız ve yulaflı
muzlu kuru kayısılı narlı kurabiyelerimiz de hazır!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder