1545

(16 EYLÜL PAZARTESİ)

Hızlı geçen bu yoğun iş günlerinde yavaşlayabilmeyi özlüyorum...

(...)
Yer çekimini aşk yoksunlarına bırakıp
bir bir çıkardım giysilerimi
ve kapısını araladım uyuduğun odanın
sonra açılmak için dokunmamı bekleyen
pembe gülleri gezdirmeye gittik
ağaçların gözlerini yumduğu küçük koruda
gök yüzümü sarsıyordu ıslak kelebek kanatların
ve geceyi
su ısırıp durduğun geceyi
gitgide derinleşen karanlıkta gitgide sertleşen geceyi
yıldızların gökfişekleri gibi içimizde patladığı geceyi
çiğlenmis sabahla birlesen ve küçülen geceyi

her güne böyle başlayalım sevgilim
böyle, ateşböceklerine teşekkür ederek... *



*Akgün Akova'nın Ateş Böcekleri şiirinden alıntıdır.