4176

 (28 KASIM CUMARTESİ)

Hafta sonlarını Emirli'de geçirmek artık rutinimiz oldu, bazen sıkılsam ve başka yerlerde olmayı özlesem de bir yandan iyi geldiğini hissediyorum. Burada biraz inziva modunda doğaya yakın, insanlara uzak kalıyoruz. Aylardır kalabalığa karışmamış olmak ruhumu dinlendirdi, alışverişi sınırlı tutmak biraz tüketim alışkanlıklarımı sorgulattı, makyajdan uzak kalmak cildime iyi geldi...

Bu akşam yan taraftaki restoran kapalı olduğu için kafeste tutulan hayvanları merak edip mama vermeye gittik, iyi ki de gitmişiz. Açlıktan birbirini yiyen köpeklerin, yalvaran kedilerin hali beni o kadar sarstı ki kendime gelemedim. Belli ki en az 1 haftadır aç kalmışlar, belki daha önceden de bu vaziyettelerdi biz bilmiyorduk. Bir türlü kendimi toplayamadım ve ne yapılabileceğini düşündüm durdum. Gece uyuyamadım, içime oturdu. Nasıl olur bilemiyorum ama sadece tek dileğim bir şekilde bu durumdan kurtulmaları, onlar için en iyisini tüm kalbimle diliyorum.