Pazartesi yine yoğun başlıyor; Güneş ile beraber uyanıp nefes çalışmasıyla önce ısınıyorum, ardından esneklik yoga dersini tamamlıyorum. Sanırım sıkı bir kahvaltıyı hak ettim; avokadolu yumurtalı ekmekler hazırlıyorum kendime, yanına meyve doğruyorum.
Bugün havadan mı nedir bir nostalji duygusu var içimde, melankolik ama huzurlu hissediyorum. Sanki hayatın özünü sezer gibi, aslında ne kadar küçük olduğumuzu anlar gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder