(02 KASIM PAZARTESİ)
Yeni haftaya ve yeni aya başlarken, işler başımdan aşkın gibi hissediyorum. Bugün hep ev işleriyle geçti ve ancak kendime gelebildim. Hafta sonu yorgunluğunu yenice atıyorum, kışa girerken düzenlemem gereken dolaplar ve biriken işler beni bekliyor...
Depremle ilgili haberlere bakmaktan kendimi alamıyorum, bir yandan kötü oluyorum ama bazen de mucize kurtuluşlara sevinçten ağlıyorum. Sanırım hepimiz böyleyiz bu günlerde; endişeli ve yüreği kabarık bekleyişte...
Burada olursa ne yaparız diye düşünüyorum; hiç bir şey gelmez sanki elimden. Kedileri nasıl kurtaracağım, anneme nasıl yardım ederim, bilmiyorum... Tüm canların kurtarılmasını diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder