(20 AĞUSTOS PERŞEMBE)
Artık bugün de beklemediğim bir şanssızlık yaşayınca her şeyi sorgulamaya başladım.
Sabah zaten ağlayarak uyandım rüyamdan ve bir süre kendime gelemedim. Aceleyle kahvaltı edip işlerimi toparlayıp çıktım, dükkana gittim. Öğleden sonra eve döndüğümde bir müşteriden gelen memnuniyetsiz mesajla karşılaştım, aslında hak verdim biraz ve hemen telafi etmek istedim. Evde temizlik bitince çıktım tekrar atölyeye gittim ve annemin yardımıyla ayakkabısını yeni baştan tasarladık. Normalde kullandığımız malzemeyi bulamayınca epey sıkıntı çektik. Sabırla döküp diktik dantel parçalarını... Sonuç bizi tatmin etti, eve geri dönerken biraz rahatlamıştım ama ilerisi için bu modelle ilgili kaygılarım vardı.
Kışlık soslara devam ettik evde, bu arada müşteriden tekrar olumsuz bir mesaj gelince artık tükendiğimi hissettim. Onca emek, vakit ve harcanan enerji boşa gidecek şimdi. Yaptığım işi sorgulamaya başladım ve neden bu kadar çok çabaladığım halde bunca sorunla yüzleştiğimi düşünerek üzüldüm. Bunları düşünmeye devam etmemem gerektiğini hatırladım sonra, okuduğum kitabı anımsadım. Hikayeye takılmadan ve yaşanan deneyimi geride bırakıp şu ana taşımayarak yoluma devam etmeliyim.
Bu hafta da geçen hafta kadar yoğun ve stresli geçti, artık bitsin ve lütfen bu küçük kötü karmalar dönemi sona ersin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder