(17 TEMMUZ ÇARŞAMBA)
Evet bugün daha iyi hissediyorum, uzun uyudum dinlendim ve yanıklarımın acısı geçti sayılır. Sabah yogamı yapabildim, dün halim yoktu. Güzel bir kahvaltı hazırladım kendime, yine balkonda kahvaltı rutinime döndüm.
Önceki ayın faturaları daha duruyordu, onları hazırlayıp toparladım ve maillerime geri döndüm. Öğleden sonra Kadıköy'e geçip önce muhasebecime uğradım, ardından Yeldeğirmeni'ndeki sevdiğim cafede bir mola verdim. Eczaneden merhemler kremler alıp, ayakkabılarda kullandığım dantelin eksiğini tamamladım. Eve dönüşüm akşamüstünü buldu, yemekten sonra da kendime biraz bakım yapmak istedim. Tatilde güneşten kuruyan cildime güzel bir maske yaptım önce, manikür pedikür derken mis gibi hissettim. Akşam parkta kedilere mama vermeye çıktık; bir de ne göreyim 2 haftadır ortada olmayan siyah lekeli beyaz kedi orada! Çok ama çok sevindim, inanılmaz rahatladım. Kardeşini göremesek de bundan umudum yoktu, iyi ki yaşıyor, iyi ki burada. İçim acıyor onları görünce, adamların bizim evdeki mutlu zamanlarını hatırladıkça üzülüyorum... Yine de çok mutlu oldum gördüğüme.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder