2957

(29 TEMMUZ CUMARTESİ)

Sonunda laptopumun hala kurtulamayışını idrak edip kendime bir başka bilgisayar buldum. En azından eskiz yapıp müşterilere geri dönmek ve siparişleri daha kolay takip etmek için iyi oldu. Cumartesimin de bir kısmını 1 haftadır ihmal ettiğim işlere ayırdım, gönderilerimi hazırladım.

Akşamüstü epeydir borç alacak mevzularıyla kafamızı kurcalayan ve hepimizi zor durumda bırakan arkadaşımızla görüşmeye gittik. Son derece sinirliydim ve dolandırılmış gibi hissediyordum, artık güvenim kalmamıştı ona.

Evinde perperişan yaşadığını, hiçbir eşyası kalmadığını görünce ve konuşunca samimiyetine inandım yeniden. İçime sinmiyordu bu dostluğun böyle bitmesi. Umarım sorunlarını bir an önce çözer ve eski neşeli günlerimize geri döneriz!