5 Ağustos 2014 Salı

1869

İlk gençliğimin en tatlı günlerini geçirdiğim Ayvalık'a; kendimi en rahat hissettiğim yere geldim-memleketim gibi burası!

Zeytinler hafif rüzgarda başlarını eğip karşıladı beni, deniz pürüzsüz ve alışılmadık ılık suyuyla bana bir kıyak geçeceğini daha ilk günden belli etti...

Her sene hangi kaldırım taşlarının yeniden döşendiğini anladığım, fıstık çamlarının nasıl hızlı büyüdüğüne şaştığım ve hiç dönmek istemeden İstanbul istikametine bir gece otobüsüne bilet aldığım sitenin yokuşlarını tırmanmak için can atıyorum akşam yemeğinden sonra.

3 kere denize girmediğim, ilk iskeleden sonuncuya yüzmediğim günü kayıp saydığım geleneksel tatillerimin bu seneki ilk gününde, 3. yüzüşümden sonra bir soğuk bira söyleyip 16 yıldır oturduğum sandalyelere oturdum, akşamüzeri hala yakan Güneş'e karşı, Ayvalık ufkuna kadeh kaldırdım!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder