1671

(20 OCAK PAZARTESİ)

Her şeyi konuşmak istiyorum, geçmişi düzeltmek ve yeniden başlamak...
Çok mu fazla iyimserim bilmem ama; ben bunu bir kırılma noktası olarak görüp yolumuza daha güvenli devam edebileceğimize inanıyorum.
Umutlu hissediyorum kendimi, öfkeli veya çaresiz değil-tuhaf galiba!?
Bir parça rahatlamış gibiyim, kafamı toplayıp kendimce çok düşündüm taşındım ve istediklerini anladığımı tahmin ediyorum.
Ben de sana kendi isteklerimi, bundan sonra dikkat etmeni rica ettiğim ihtiyaçlarımı tek tek saymak ve bir çeşit anlaşmaya varmak niyetindeyim.
Belki ilişki tarihimizde ilk defa; sen rahatsız geçirirken geceyi, ben uyuyabildim.
Uykusuz gecelerin kabuslarını da, Eminönü meydanında başından aşağı dökülen kaynar suların acısını iyi biliyorum.
Belki ilk defa; beni tam anladın şimdi-kandırılmış ve dalga geçilmiş hissettin, güvenin sarsıldı.
Evet ben bunları yakından tanıyorum ve şu an öncelikle senin yükünü hafifletmek istiyorum; önce seni rahatlatmak, sonra da ileride bu taşlara tekrar tekrar takılmayalım diye nasıl devam edebiliriz, onları sakin sakin konuşmak...

İkimiz de biliyoruz ki; bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, olmamalı.
Bundan sonra her şey daha güzel olabilir, ben inanıyorum. Çünkü artık sen anladın, ben de rahatladım.
Elini tuttuğum adamın bana daha yakın olmasını istiyorum sadece, yanımda olmasını...

Konuşacağız bunları.