(30 HAZİRAN CUMA)
Sadece çocuklar için bu ilişkide kalmak gururuma dokunuyor. 1 ay sonra yine aynı çukura geri döndüm; çok yediğim, öfkeli ve tahammülsüz davrandığım, evliliğimden memnun olmadığım ve kimselerin beni anlamadığını düşündüğüm yere. Buradan nefret ediyorum, buraya dönmekten de.
Tutkusuz ve uzaklaşmış olmak belki kabul edilebilirdi, ama saldırganlaşıp kabalaşmaya başlayınca bir arada olamayacağımızı anlıyorum. Durumu görmeyi reddetmen de umutsuz kılıyor değişim ihtimalini. En yakınındakinin sana uzak, donuk, hatta saldırmaya hazır ve öfkeli oluşu ne acı-bugün bu halle yüzleştim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder