4415

 (24 TEMMUZ CUMARTESİ)

Erkenden uyanıp hazırlandık, kahvaltı ve evin kapatılması zaman alıyor. Bu arada artık sabahları bacak krampları ile uyanmaya başladım, sanırım vitamin takviyesi gerekiyor. 

Yolda sessizdim, çünkü içim kapkaranlıktı ve kendimi geri çekmek istiyordum sadece. Böyle zamanlarda içime kapanıp yok olmak istiyorum. 

Zaten anlaşılmayacağım, yahut bilmesi gerekir zaten, diye düşünüyorum. İncindiğim yerleri göstermeye ayrıca utanıyorum, madem bunu seçtin ben de sessizliği seçiyorum, diyorum kendi kendime.

Yine de çok acı verici benim için, hala baş edemiyorum bu kırgınlıkla.