(11 AĞUSTOS ÇARŞAMBA)
Umutsuzlukla kaybedecek vaktim yok artık! Kızlarımızı mutlu karşılamak istiyorum- her şeye rağmen.
Geriye dönüp okuduğumda, neden son yıllarda giderek daha yalnızlaştığımı ve hayattan zevk alamadığımı daha iyi anlıyorum. 10 yıl önce ne kadar dolu bir yaşantım varmış; kaybettiklerimizin başında aslında ilişkimizde başrol oynayan güzel İstanbul, sadece eksilen arkadaşlıklar değil, yitirilen aile de var zira...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder