(28 ARALIK CUMARTESİ)
Evde yalnız olacağım günün ilk yarısını çalışarak geçirmeye karar verdim, ama yine de istediğim kadar verimli geçmedi. Kendi işini yaparken evden çalışmanın zor tarafı, bir türlü evdeki işlerle profösyonel işinin dengesini kuramamak sanırım...
Yıl sonuna kadar evdeki her yeri düzenleyeceğime söz vermiştim kendime; bugün de banyo dolaplarını elden geçirdim. Biraz ayakkabı boyadım sonrasında, en azından başlamış oldum.
Akşamüstü Emirli'ye gittik; hava buz gibi ve yağışlı, her yer çamurdu. Köpeklere mama bıraktık, bu kara kışta ormanda hayatları çok zor görünüyor, üzülüyorum. Onlar için yapabileceğim sadece haftada 1 beslemek, ilaç vermek ve belki kulübelerine branda germek. Şömine tadilatından sonra eve ilk kez giriyoruz, ortalığı süpürüp yerleri silmeye başlıyorum hemen. Bir yandan şömine ve kombi yakılıyor, ev hemencecik ısınmaya başlıyor. Aylardır temizlenmediği için aşırı pislenmiş, çabucak biraz temizleyip yemek hazırlıyoruz. Şömineye karşı ayaklarımızı ısıtırken şarap açıp Bach dinlemek keyifli...
Ama ateş sönünce, evin üst katı buz gibi geliyor, yağmur hiç hız kesmiyor, dışarıda köpekler kediler üşüyor, aklıma bir anda bütün huzursuzluklar üşüşüyor, kabuslarla bölünen uykularımın arasında ağlıyorum. Artık sevildiğimi hissetmediğim ailemin evindeki yatakta ormandaki köpekler kadar yapayalnızım bu gece.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder