(07 ARALIK CUMARTESİ)
Yoğun bir program bizi bekliyor bugün; yogayı pas geçtim ve kahvaltıdan sonra hemen Emirli'ye yola çıktık. Hava güzeldi, köpekler hep ortalıktaydı, hepsini bolca besleyebildik. Göle doğru da indik mezarlık yoluna da girdik ve yeni kediler de gördük. Köpeklerden uyuz olup kaşınmaktan yaralar açılan bir tanesinin hali çok içime dokundu, ama en azından uyuz ilacı verebildik ona da. Toplamda epeyce köpeğe ilaç vermiş olduk, birer kere daha verirsek umarım iyileşecekler bundan sonra...
Besleme yapınca içimiz rahatlıyor, bir de sitedeki ustalarla görüşüp evin tadilatı konusunda bir yol haritası çizdiğimiz için çok memnun oldum. Önümüzdeki haftalarda evin dış kaplaması sökülüp temizlenecek, mantolama yapılıp düzgünce kapatılacak. Ayrıca şömineyi de tamir ettireceğiz ve sonuçta evimiz sıcacık, tertemiz olacak! Çok heyecan verici.
Öğlen Emirli'den ayrılıp eve döndük, hızlıca giyinip çıktık; Cevahir'de tiyatro biletimiz var. Buraya gelmek metrobüsle de olsa epey uzakmış, bazen yolları küçümsüyorum. Metrodan metrobüse, oradan avm.ye derken koştur koştur yetiştik, ama kan ter içinde kaldık. Biletimiz bulunamadı, bin türlü aksilik oldu, ödediğimiz bileti bir türlü gösteremedik sinir bozucuydu.
Oyun da pek hoşumuza gitmedi, absürt bir komediydi ve 2. yarıda her şey birbirine girdi resmen. Sonunu getiremeden çıktık, Cevahir'in gürültülü kalabalığı, insan keşmekeşi beni mahvetti. Bütün enerjim düştü ve akşamki planlarımı iptal etmek zorunda kaldım. Piyano konserine gitmeyi istiyordum, gece de belki Ezgiyle Ağaç Ev'de takılacaktık, ama olmadı tabi ki. Onun yerine şarküteri alışverişi yapıp evde film izledik. Hem biraz içimde kaldı yapamadığım şeyler, ama yine de böylesi daha iyi oldu sanki. Gidecek halim gerçekten de yoktu, başka zaman artık... Akşam bir ara kendimi çok boş hissettiğimi hatırlıyorum, ama olumlu anlamda boş-yani sakinlemiş, durulmuş gibi. Bir şeylere yetişmek için koşturmayınca garipsedim kendi halimi, ama buna da ihtiyaç var arada.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder