Sabah yogasında kendimi biraz fazla zorladım sanırım, omzum ağrıyor bugün. Kollarımda o gücü nasıl bulur da shirshasana'ya kalkarım bilemiyorum... Şimdilik imkansız gibi, ama bir gün elbet yapacağım.
Öğlene kadar evdeki işleri toparladım, kendime narlı bademli yoğurtla sağlıklı bir kahvaltı hazırladım. Öğlen terapi seansım için evden çıktım, hava epey soğuk ve yağmurlu. Rüyalarımdan bahsettim, bu sabah çünkü hoşuma giden ve keşke rüya olmasaydı diyeceğim bir rüyadan uyanmıştım. Fantazi dünyamız ayıp günah tanımıyor, şımarık ve ısrarcı bir çocuk gibi...
Gençken sık sık gördüğüm merdivenden inme rüyamı anlattım, merdiven olup kendimle konuşmakta biraz zorlandım.
Sıkıntılı asansör rüyamdan bahsettim sonra, en son bu sabahkine geldik. Genç bir erkek, talepkar ve oyuncu. Olmaz desem de anlamıyor, laf dinlemeyen hali o kadar çekici ki... Ama biliyorum ki; o da benim aslında. Benim bir parçam.
...
Çıkışta kahve molası verdik, biraz ısınmaya çalıştık. Eve döndükten sonra da sosyal medya hesapları ve müşterilerimle ilgilendim bir iki saat kadar. Aklımın gerisine takılan bir şarkı dilimde kaldı: "Ben sana hasret... Söyle hiç yanmadın mı?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder