3839

(27 ARALIK CUMA)

İnsan hayatının resmen %70ini filan rutin işler kaplıyor. Bunu fark etmek yıldırıcı, gerçekten bıktırıcı. Yetişkin olmak demek bu gündelik işleri halletmek zorunda olmak demek, öyle ki bazen geriye kalan %30u değerlendirmeye enerjin kalmıyor. Evdeki temizlik yemek işleri, para kazanmak için yaptığın iş, etrafını düzen tertip, aracın bakımı, evin tadilatı derken, gerçekten anlamlı olan şeylere vaktimiz ne kadar az kalıyor...
Bazen herkes mi böyle acaba, yoksa ben mi yönetemiyorum, diye düşünüyorum. Ama bazen de bakıyorum ki herkes hemen hemen aynı. Rüyalara, düşlere vakit ayırmayı, çocukluğumdaki gibi kendimi alakasız bir mevzuda kaybetme lüksümü özlüyorum...