(29 ARALIK PERŞEMBE)
Neredeyse tüm şehirde elektrik kesik ve herkes bunun geyiğini yapıyor. O kadar acayip ki, bir yan binada varken bizde yok, sonra aniden bizde elektrik gelip orada kesiliyor.
Bugün 3 gibi gitti, tam da kış havasının kararmaya başladığı saatte ve ne laptopum ne telefonum fazla dayanabildi. Çalışmak zaten imkansız, internet de yok televizyon da-öyleyse kendimle baş başa kalma vakti...
Bana yapılan haksızlığı artık geride bırakmaya başladığım, rahatladığım bu akşamüstünü pencere kenarında kedilerimle kucak kucağa, mum ışığında dergi okuyarak geçiriyorum.
Kendimden başkasına ihtiyacım yok aslında, farkına varıyorum-ben mutluyum!
Ve bunların hepsinden, hepinizden özgürüm!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder