1902

(07 EYLÜL PAZAR)

Ben sadece arkadaşların arasındayken de çok sevildiğimi ve herkesle yakın olsan bile, benim yerimin özel kaldığını hep hissetmek isterdim. Söylediklerimin hepsi aslında bu basit cümleden fazlası değil.

Bir sürü insanla hep beraberken de biz birlikteysek, benim için en güzeli. İşte burada ayrılıyoruz: sana göre zaten hep böyle, bense bir iki sefer kendimi kötü hissettiğimi hatırlıyorum...

Sanırım bütün bunların hala konuşuluyor olmasının aslı sebebi; temele yerleşmiş bir güvensizlik meselesi. Tekrarlanan sorunlarla baş etmek için fazladan bir azim gerektiği doğru; hak veriyorum senin isyanlarına. Kendime de hak veriyorum ama bir yandan, benim yerimde kim olsa böyle meselelerle boğuşurdu gibi geliyor bana bu ilişkide.

Her neyse- umarım çözeceğiz. Umarım zamanla her şey değişip bu pürüzler düzelecek...