1 Eylül 2014 Pazartesi

1896

Sahil boyunca yürümek, uzun uzun konuşmak; nereye vardığımızı tam bilemesek de rahatlattı ikimizi de.

İçme sindiremediğim pek çok şey olsa da; seni sevdiğimi hissettim yine, yüzüne bakınca.
Biraz üzüldüm hatta bu kadar çok yüklendiğime sana, ama lazımdı biliyor musun böyle bir oturup, yaşadıklarımızı önümüze koyup tek tek ele alıp bakmak...
Sinirli açıklamaların ve anlayışa yanaşmayan hallerinin arasında, elini hafifçe belime koyduğunda beni sevdiğini hatırladım.
Bu ilişkinin bir anda seni hazırlıksız yakalayıp çok fena bir şekilde bitivereceğinden korktuğunu, bu endişeyi her tartışmamızda yaşadığını söylediğinde bana verdiğin değeri anladım.
Bir haftalık ayrılığımız süresince "Peki şimdi ne yapacağım?" diye düşündüğünü ve hayatını fark ettiğinden fazla doldurduğumu söyleyince ise; hem şaşırdım, hem sevindim hem de içim burkularak "Yeni mi fark ettin?" diye sormak istedim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder