1246

Talih!

Bazen harika insanların da basiretleri bağlanabiliyor, koşullar normalden saptığında, herkes bir süreliğine kendini kaybedebiliyor, kendi olduğunu unutup gelene dalgalara göre sürükleniyor...

İki hafta evvel söylediğin bir söz, aklıma takıldı- çünkü bizzat benim sözümdü bu- demek 2 yıl sonra bu gece, benle aynı yerden baktığın noktaya gelmiştin artık. Talih!

"Bundan 3 sene önce biri bana deseydi ki ileride o senin hayatından çıkacak, nefesim kesilirdi, onsuz hayatımı düşünemezdim. Oysa şimdi, yokluğunu hissetmiyorum bile!" dedi bana geçen gün, zekasına ve tecrübesine çok güvendiğim bir arkadaşım. Aynısının bugün benim hayatımda artık yeri kalmayan eski bir "çok yakın arkadaş" için geçerli olduğunu fark edince gülümsedim.

Nasıl tahmin edebilirdim, seni tanımaya başladığım, uzaktan uzağa çok değerli bulduğum o eski günlerde, bu günleri?... Kim bilebilirdi, bir zamanlar başkaları için beni bu kadar yaralamış olan senin, günler geçince bütün bunların farkına varıp da bana hakkımı teslim edeceğini, pişman olup her şeyi baştan düzelteceğini, nereden bilirdim bu kadar uzun ve zorlu yol alacağımızı..?

Bu bir mucize aslında- talih!
Biliyor musun- hayat öyle enteresan, öyle bizden büyük ki, hiç tahmin etmeyeceğimiz şeyleri karşımıza çıkarıveriyor da apışıp kalmaktan başka yapacak şeyimiz kalmıyor!