1234

(09 KASIM CUMA)

"Seni sevmiyorsam sevdiğimdendir.
Yaşamın iki ağzı vardır çünkü
Bir sözcük bir suskunluk rüzgarı olabilir
Soğuktan pay alabilir ateş
Seviyorum seni sevmeye başlamayı,
Sonsuz bir sevgiye çıkmayı.
Sonsuz kılsın diye sevgimi.
Başlamadım daha sevmeye seni
Seviyorum ve sevmiyorum seni
Bir elim mutluluğa uzanıyorsa
Öbür elim hüzünlü bir gelecekte
Sevgim iki kat seni sevsin diye,
Sevmezken seni sevmem
Severken sevmem o yüzden."*

Akşam rüzgarlı ve serindi, bir oyun izlemeye gittik; metaforları seven aşık ve saf Postacı ile hayran olduğu şairin hikayesi...

Küçük bir sürpriz olacaktı bu sana; adını gördüğünde anlamandan korktuğum, daha önce beraber izlemiştik filmini.**

Çıkışta maçtan dağılan hepsi bir renk kalabalığa karıştık, Beşiktaş'a yürüdük ve ben mahzunlaştım. Bu filmi ilk defa seyrettiğinde ağladığını söyledin.

Eve yaklaşırken bana en sevdiğim bakışınla baktın- "Eve gidince ne yapacağız?" diye sordun; tecahül-i arif yaptın: cevabını bildiğin halde yine duymak istediğin bir sahte-soruyla bana, sıcacık sarılıp uyumayı ne çok istediğini anlattın...






*Pablo Neruda, Matilde'ye Sone

** Il Postino, 1994 http://www.imdb.com/title/tt0110877/