Lokmam ağzımda takılı kaldı...
Ağlamaya başladım, gittim tükürdüm.
Bugün hayatımın en zor günlerinden birini geçirdim.
Yol kenarında bulup eve aldığım, arka odada bakıp tedavi ettiğim, sonunda ölümden kurtardığım dünya sevimlisi Bücürük, öldü. Kaza değil, ihmaller silsilesi öldürdü onu.
1 geceliğine bir yavru kediye bakmaktan aciz bir üniversite öğrencisinin akıllara zarar vurdumduymazlığı, pencereden düştüğü bahçede onu sıkıştıran köpeklerin vahşiliği, pazar günü toplanan yaralı hayvanlarla yeterince ilgilenmeyen belediye veterinerlik hizmetleri el ele verip öldürdüler onu.
Dünyanın en masum, en güzel kedisiydi-gitti.
Bu şekilde ölmeyi hak etmiyordu, hazmetmek mümkün değil, üstünü kapatmak imkansız.
Yazıktır, ziyandır, günahtır!
Payı olan herkesin aynı acıyı çekmesini canı gönülden dilerim, bir kedinin canının hakkı hepsinin boynunun borcu olsun.
Dünyada yaşama hakkı olan tek canlı sizin işe yaramaz oğlunuz değil!
O kediciğin bir tüyü kadar etmezsiniz siz- cahil görgüsüz sahte kabadayılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder