3257

(26 MAYIS CUMARTESİ)

Dolabı doldurmak bir çeşit genetik güdü mü, kıyameti beklerken stokçuluğu mu bilemiyorum-ama iyi hissettirdiği kesin.
Bu günü de alışverişe ayırdık; sabah pazardan sebze meyvelerimizi seçtik; kiraz, çilek, kayısı, Girit kabağı, patlıcan, şeker domates, ipek roka...
Öğleden sonra Kadıköy balık çarşısından Norveç somon, taze keçi peyniri, tulum peyniri...
Hava son derece bunaltıcıydı, yağmur sıkıntısı. Yeldeğirmeni tarafına yürüyüp yeni açılan bir cafeye oturduk, instagram hesabından farklı olduğunu gördük ve düşündüğümüz kadar beğenmedik. Kahvemizi de alıp evimize geri döndük, gerçekten yorulmuşuz. Ben zaten hala tam iyileşemedim.
Akşam yemeğine ziyafet var: fırında kuşkonmazlı mantarlı somon, yanına sarımsaklı maydanozlu baharatlı taze patates ve dev yeşil salata!
Hayallerini kurduğum bir sofra, afiyetle yedikten sonra aklımıza takılan şu siyah yavru kediyi eve almaya karar verdik. Bir kaç gün misafir edip, sonra anneme vermek niyetimiz.
Yerinde bulunca çok sevindik, geçen sefer anne ve bir kardeşle beraber 3ü de ortada yoktular. Yakındaki bir apartmanın arka bahçesinde kuytu bir köşeye konmuş karton kutularda yaşıyorlar, aslında bu kara böcünün 2. üvey annesi. Anası dışlayınca kardeşi ölmüş, bunu bir başka annenin yanına koymuşlar, bir süre sonra herhalde o da dışlayınca bu tarafa gelmiş.

 Biz de dedik ki, hem Safinaz'ın kabul edebileceği kadar minik olsun, hem de annesiz kalıp hayata 1-0 yenik başlayan bu yavrunun hayatı kurtulsun. Aldık eve getirdik, yolda çok korktu miyavladı. Odaya koyunca bağırmaya başladı diye yanımıza aldık, kucağımızda uyudu usul usul. Kutu yaptık, yaş mama koyduk ama yemedi.

Gece boyunca bik bik bağırmaya devam edince ne yapacağımızı şaşırdık, odamıza aldık önce. Yetmedi, yatağımıza aldık, baktık hala susmuyor; hem hayvana hem bize işkence-mecbur kaldık geri götürmeye. Gecenin 3ünde kucağımızda kara bir yavru kediyle apartmanın arka bahçesine girdik hırsız gibi, yerine bıraktık, mamasını da koyduk. Umarım mutlu olursun kara böcü!