Bir kaç gündür hastalığımdan işleri düşünemez olmuştum, ne iyiymiş meğer!
Hastayken tatil yapmışım adeta, müşteri kaprisleri ve iş streslerinden uzak...
Bugün yine dehşet bir baş ağrısıyla uyandım ve ancak akşamüstü kendime gelebildim, gelir gelmez de kendime; yine aynı bildik sıkıntılarla yüz yüze geldim. Bana sabırlar, kolaylıklar diliyorum!
Akşam da bir süredir beslediğimiz yavru kedileri yerlerinde göremeyince biraz moralimiz bozuldu, endişelendik. Keşke hepsine yuva bulabilsek, keşke herkes bir kedi sahiplense, ama yok-insanlar sade kendi rahatını düşünür!
Bir yandan da zaten milletçe, kendimizi son derece güvensiz hissettiğimiz bir noktadayız ve hayata tutunmaya çabalıyoruz. Gemi batarken ne kadar çabalasak da biz de birlikte batıyoruz gibime geliyor, korkuyorum. Umarım bir yolunu bulur ve hayatımızı devam ettirebiliriz, isteğime bak- sadece devam edebilmek!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder