(24 MART CUMARTESİ)
Ne zamandır hafta sonları hafta sonuna benzememeye başladı?
Ne kadardır yapmamız gereken işlerin dışında, yapmak istediğimiz bir şeyi yapamaz olduk?
Bunca koşuşturma ne için, bu yoğun iş temposunun karşılığı nedir tam olarak hayatımızda?
Ne uğruna neleri feda ediyoruz farkında olmadan?
Bunları düşüyorum.
Düşünüp duruyorum da içinden çıkamıyorum bir türlü.
Bir hafta sonu benim eğitimim olur, bir hafta sonu senin fuarın, bir diğerinde doktora gitmemiz gerekir, sonrakinde misafir ağırlamamız... Peki biz hiç mi sadece kendimize vakit ayıramayacağız? Hiç mi baş başa bir kadeh bir şey içmeye oturamayacağız mesela?
En son ne zaman müzik dinlemeye gittiğimi unuttum, dans ettiğimi hatırlamıyorum bile. Nereye kadar böyle devam edebiliriz ki?
Yaşamak, sadece hayatta kalmaktan ibaret değildir!
Sıkıldım ben, kuruyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder