2952

(24 TEMMUZ PAZARTESİ)

Hep bugüne kadar bilgisayardan ses çıkar diye beklemiştim ama çıt yok...
Sabah Göztepe pazarına çıkıp dolaplarımızı doldurduk annemle, o civarda karşımıza çıkan kedileri besledik. Yeni yavrular var pek tatlılar...
Sıcaktan bezmiş halde eve dönerken bilgisayar servisine uğradım ve henüz tamir olup olmayacağı belli olmayan laptopumun masasında yoğun bakımda gibi yattığını gördüm. Allah kurtarsın!
O kadar bağımlı hale geldi ki hayatımız teknolojiye, yokluğunda normal seyrinde yaşam sürdürmek imkansız oluyor neredeyse. Sipariş formum, fotoğraflar ve eskizler hep içindeydi. Şifrelerimi hatırlamıyorum bile!