7 sene önce, tünelde karşılıklı oturmuştuk da bir akşamüstü, bıyıklı bir çocuk bana şöyle demişti: "Cemal'a aşık olsan ama benden fazla üzerdi seni..."
Cemal Süreya'ya zaafımı biliyordu tabi, yalnız kendine neden bunca paha verdiğini çözememiştim.
Üzer miydi bilmem ama, benim de bir kırlangıçlı şiirim olurdu diye hayal ediyorum...
Meydan okumanın en zarif hali olan şu kısa şiirin etkileyici şairini anmak için yola çıktık bu akşam üstü.Tiyatro Gerçek'in "Üstü Kalsın" oyunu için biletlerimiz hazırdı. Birkaç yıldır bir türlü denk getirip seyredememiştik; bu yağmurlu cuma iş çıkışına kısmetmiş.
Çok stresli ve koşturmacalı bir günün ardından Beyoğlu'nda buluşup önce Çukurcuma 49'a oturduk. Biraz konuşup ısındık, oyun Cüneyt Türel sahnesindeydi. Halep Pasajı'nın 2. katında küçük bir sahne, yerler numarasız.
Dekor oldukça yalın tutulmuş; arkada bir tüp gibi tavandan yere inen ağ tüneli, önde bir ufak masa, üstünde bir kadeh rakı, 2-3 kitap ve yere saçılmış sayfalar...
Hakan Gerçek, duyduğum en karizmatik dizelerle başladı oyuna: "...Ama, ayrıca, aldığın şu hayat fena değildir-Üstü kalsın..."
Cemal'in erotik, çay kokan* şiirlerinden en sevdiklerimi, birkaçını da bilmiyordum aslında, birbiri ardına oynayarak okudu. Kah ayağa kalkıp tumturaklı, kah masaya oturup kitapları aça kapaya, hüzünlü ya da hınzır, kah bir köşeye büzülerek uçurumların dibine düşmüş karanlık içinde canlandırdı şiirleri.
Biz de omuz omuza, arada öpücüklerle, kimini içimizden tekrarlayarak ve bu adamın bizim memleketlimiz olduğuna şükrederek dinledik.
Çıkışta hafif afallamış, ıslak caddede yıldızlara basarak yürürken** Moda'da bir Cemal Süreya sokağı var, belki bir gün orada bir evimiz olur diye hayal ediyorduk...
*Benim şiirlerim çay kokar.
Düşlerimde sade sen...
Demlikte nefesin...Bardakta gamzen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder