Pasif-agresif Melankoli
Sabah kalktığımdan beri yorgunum, bıkkınım, bırakmak istiyorum.
Dünyanın pisliğinden tiksinmişim, artık hiçbirinizi de istemiyorum.
Belki biraz küskünüm de, biraz kötümser... Zayıflık mı bu-naiflik mi?
İyi ki hep böyle değil hayat-son günlerdeki gibi hep karanlık yüzünü göstermiyor.
Umarım hep böyle olmaz-çünkü gerçekten zoruma gidiyor.
Sen bile anlamıyorsun, başkasından da beklemiyorum zaten anlaşılmayı.
Böyle zamanlarda olduğum kişi, bulunduğum yeri yaptığım şey...
Biliyor musun fazlasıyla anlamsız geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder