Gezi Notları
Gezi parkında seyyar yiyecek satanlar direnişçilerden fazlaydı sanki ve ortam üniversite şenliği havasında. Hem memnun oluyorum; keşke hep böyle kalsa ve hayatlarımız normalleşse istiyorum, hem de azıcık tedirgin oluyorum, direniş ruhu elbette sürekli devam edemez fakat-erkence mi seviniyoruz ne?
İnsan bu devletin vatandaşı olunca mecbur paranoyaklaşıyor dostlar.
Ön cephesi görünmeyecek kadar afişlerle örtülü AKM binasının etrafı fotoğraf çekilmek isteyen "gezi turistleri" ile dolmuş ve devrilmiş yanık otobüsler sprey boyalarla birer "çağdaş sanat" eserine dönmüş durumda. Art arda yığılmış hayret edilesi barikatlar da birer serbest kürsüye dönmüş.
Izgara köfte dumanlarının gaz efekti yaptığı, adım atacak yer olmayan parkta maske-düdük işportası almış yürümüş, HalkTV milli maçlar misali hep birlikte seyrediliyor ve tuvalet kuyrukları en beter festivalleri aratmıyor.
Kimileri işe siyaset karıştı sivil direnişin tadı kaçtı diye hayıflanıyor, kimisi bu iş baştan beri siyasetti zaten diye karşı çıkıyor. Tek sorun; Bambi-Kızılkayalar-Starbucks-Kitchenette ve Mado'yu protesto edeceğimize göre, meydanda acıkınca ne yiyeceğiz??
Kaç gündür iş hayatı ile direnişe desteği simultane sürdürmeye çalışmaktan çapulcu styla takılıyorum: saçlarım keçeleşti, tırnaklarımın yarısı ojeli yarısı kırık ve gözlerim hala kızarık! İzninizle kendimi bu hafta sonu bakıma alıyorum- tüm direnişçi/şenlikçi dostlara selam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder