(01 HAZİRAN CUMA)
Bazen oluyor böyle-şehir üstüme üstüme geliyor sanki, kalabalıklar üstüme üstüme...
Herkes bana bakıyor sanki-yok yok cidden herkes bana bakıyor dönüp dönüp, halimde bir şey varmış gibi.
Oluyor işte arada böyle lanet günler; her şey ters gidiyor: dolmuş bekle bekle gelmiyor, sonunda gidesin de kalmıyor.
Yolun karşısında arkasını dönüp dönüp sana ısrarla bakan amcaya bir laf edesin geliyor, "Noluyo ne var?!" mesela
Bir türlü gelmeyen dolmuştan vazgeçip -zaten vazgeçmesen trafikte bir saat terledikten sonra İstiklal'in kargaşasında bezdirici bir oraya buraya yürümece, nerede yesek derdi, cuma akşamı hemen her yerin dolu oluşu seni bekliyor- heveslenip hazırlanmış olsan bile, elbiseni giymiş olsan da umursamayıp eve geri dönesin geliyor.
Böyle aksi günlerden birinde, giderek tırmanan gerginliğimi sonunda Kadıköy meyhanelerinden birinde kendime bir kadeh şarap söyleyerek yatıştırmaya çalıştım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder