(27 MART)
Bugün için çok hevesliydik, ne yazık ki gece iyi uyuyamadığım için pestil gibi başladım güne. Sonra da anneannemin rahatsızlandığını öğrenince planlar değişti; biraz moraller bozuldu açıkçası. Hayatımız böyle işte artık, dedi içimdeki kötümser ses, başkalarına bağımlıyız en ufak hafta sonu planında bile.
Yine de hazırlanıp dışarı çıktık ve havamız birdenbire değişiverdi; güneşi görünce sahile indik ve boydan boya yürüdük kızlarla. Deniz kokusu, dalga sesi, mutlu köpekler ve tembel kediler görmek çok iyi geldi. Açık havada olmayı nasıl özlemişim!
Geçen hafta kar altındayken bu şehre birdenbire bahar gelmiş; papatyalar pıtırdamış, hatta manolyalar yine kimseye çaktırmadan açmış... Mis gibi bir gün geçirdik; kızlara elma püresi yedirirken kahvelerimizi içtik. Akşamüstü birkaç aydır görmediğimiz arkadaşımızla buluşup yemeğe gittik.
Her şey birdenbire oldu
Yollar, kırlar, kediler, insanlar
Aşk birdenbire oldu
Sevinç birdenbire
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder