4650

(16 MART)

Post-pandemi hayatımızda okul öncesi ve ilk okul yaşındaki tüm çocukların zorlandığını görüyorum, sanki bütün arkadaşlarımın çocukları psikolojik desteğe ihtiyaç duyuyor. Kimle konuşsam aynı mevzular; sosyalleşemeyen, okulla bağ kuramayan, yalnızlaştıkça dijitale ilgi duyan, ekrandan uzak tutulamayan çocuklar... Biz de bu meselelerle karşı karşıya geleceğiz elbet, bakalım nasıl çözeceğiz? Ürkütücü biraz gerçekten, üzücü de aslında bu dönemde çocuk olmak. Büyük şehirde çocuk olmak, çalışan ve para kazanmak için kendini hırpalayan anne babaların çocukları olmak, kendini daha hayatın en başından bir koşturmaca içinde buluvermek zor olsa gerek...

Oysa mühim olan tek şey mutlu olmaları benim için. Anlamı olan tek şey; kendilerini tanımaları...