(30 OCAK)
Aslında, o kadar korkuyorum ki. İtiraf ediyorum; kendime güvenemiyorum bir türlü, her şey benim kontrolümün dışında gibi sanki. İşimi kaybetmekten, emek verdiğim her şeyin yıkılmasından korkuyorum. Bazen bu korku beni kasıp kilitliyor. Şu an varsayımlar üzerine korkuyla yaşamak anlamsız, daha ötesi zararlı, biliyorum. Bildiğim halde engel olamıyorum kendime bazen, işte bugün de böyle bir kaygılı ruh hali içinde bocalıyorum. Budist öğretilerin tersine, gelecek endişesi bugünümü mahvediyor ve ben bu girdaptan kurtulamıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder