Daha geçen kış yeni doğmuşken karda kalmasınlar diye evde baktığımız yavruların bu yaz sonu bir yol kenarında ölüsünü bulmak tüm çabamızı anlamsız kılıyor gibi. Ne kadar uğraşsak da, vaktimizin ve kaynaklarımızın bir kısmını hep onları yaşatmaya ayırsak da işte ancak bu kadarcık etki edebiliyoruz.
Hiç hak etmiyorlar böyle bir yaşamı, gözlerindeki korku kalbimi kırıyor her seferinde. Küskünlükleri, terk edilmişlikleri içime dokunuyor.
Hayat bu kadar işte bazılarımız için, bizler gereksiz bir bolluk içinde yüzerken başka canlar bir kap suya muhtaç ve bir ekmek için birbirini paralıyor yanı başımızda-görmezden geliyoruz.
İnsan, gerçekten de en tehlikeli ve en ahlaksız tür Dünya'nın başına gelen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder