Aslında güne iyi başlamıştım, yoga ardından kahvaltı ile. Neden sonra ipin ucunu kaçırdım sanki, bütün gün uyanamamış gibiydim; zihnim bulanık, kafam karışık...
Oysa Emirli'de keyifli sakin bir gündü; bahçede biraz çalıştım, daha çok hastane odası süslemeleri ve ikramlıklar için araştırma yaptım. Sürekli sosyal medyada gezinip fikir arayıp ürün bulduğum zaman genelde böyle dağılıyorum. Belki de anlamsızdı bu kadar vakit kaybetmek, zaten kaç kişi hastaneye gelecek ki?
Yine de küçük de olsa bir hazırlık yapmak istiyorum, öyle kuru kuruya da olmasın. Sonunda kapı süsü, masa düzeni ve hediyeliklere karar verdim. Ama bugün de ayakkabı siparişlerimi boyamamış oldum.
Günün en güzel anı, bütün gece gelmeyen Sabiş'in tam da ondan bahsederken aniden eve girmesiydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder