Dün gece yine rahatsızlıktan uyandım; yatakta kedilerle birlikte ikimize yer kalmıyor. ben de giderek büyüdükçe, dönmem zorlaştıkça, sırt ağrılarım arttıkça zorlanıyorum. Burnum da tıkandığı zaman hepten nefessiz kalıyorum, bazı geceler çekilmez oluyor. Kızlarla beraber bu odaya nasıl sığacağız bilemiyorum, kendimi boğulur gibi hissediyorum bazen.
Okuduklarım beni şaşırtıyor; bebeklerin bu kadar çok ağladıklarını ve bazen sebepsiz yere ağladıklarını bilmezdim. Bakalım bizim nasıl olacak ilk aylarımız?... Hem heyecanlanıyorum hem de endişeleniyorum.
Hala detaylar var karar vermem gereken; lavanta keselerinin rengi, balonların nakışı, çikolataların kutusu... Hepsi de keyifli detaylar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder