Sabaha karşı ilaç içmeye uyandığımda kedilerin sevgisi geldi, hepsi birden şımardılar, Latte'nin de maması bitmiş, bağırdı durdu. Ona mama koydum sonra uyuyamadım, güne yorgun başladım.
Kahvaltıdan sonra ortalığı toplayıp çiçekleri suladım filan işlere daldım, uykusuz olduğum için yarım saat kadar yattım- kayıp bir gün oluyordu. Öğlen yoga yapmak için kendimi zorladım ve yeni bir bacak esnetme serisine başladım. Ortaçağ işkenceleri gibiydi, ama kendime getirdi.
Lezzetli bir yulaf lapası pişirdim kahvenin yanına, sabahmış gibi çalışmaya oturdum. Bugünlerde biraz dalgınım ve eksikliğini hissettiğim heyecanları hatırladıkça, eskileri düşünürken buluyorum kendimi... Birden durup dururken aklıma geliyor bir an, gözümde canlanıyor sanki dün gibi- korkutuyor beni. Hala anımsıyorum, hala düşünüyorum, hala aynı yerdeyim de yoksa ben duygularımı mı bastırıyorum?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder