(08 EKİM PERŞEMBE)
Gece kedilerden sürekli uyandım ve biraz alkol dokundu sanırım, biraz da havadaki yağmur sıkıntısından bunaldım. Sürekli uyarısı yapılan fırtınanın gelmesini tetikte bekler gibiydim gece boyu, bir türlü huzur bulamadım. Dinlenemeden uyanınca yoga zor geldi, yine de bırakmadım.
Temizliğe kadar meditasyonumu da yapmış kahvaltı sofrasını hazırlamıştım. Sonra enerjim o kadar düştü ki- yarım saat kadar uzandım, öğleden sonraki doktor randevuma yetişmeden önce gönderileri hazırlamam gerekiyordu.
Kliniğe enerjik ve neşeli girdim, herkes de kedi suratlı maskemi ve salaş kıyafetimi çok beğendi, iltifatlar aldım. Beklerken yine gerildim, içime bir panik hissi geldi ama iyi yönettim sanırım. Fakat doktorun raporu yorumlamasından sonra dakika dakika umutsuzluğa düştüm, cidden çok moralim bozuldu.
Eve dönüp konuştuktan sonra, bu şimdilik başkalarıyla paylaşmak istemediğim sırrımızı, korku ve karamsarlık kapladı içimi. Kendimi çalışmaya zorladım, akşam beklenen yağmur bastırınca bıraktım. Biraz dışarıyı seyrettim, bir korku filmi açıp comfort zone uma dönmek istedim ama kendimi veremedim. Hep korktuğum bir şeye sanki çok yakında mecbur kalacakmışım gibi gelmeye başladı, ama belki de korktuğum kadar zor değildir? Belki de bugün endişeyle düşündüğüm detayların hiçbir önemi kalmayacak kadar çok mutlu olacağız sonucunda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder