(30 OCAK PERŞEMBE)
Buraya yazabildiğime bakmayın, cidden bu kadar hastalanmamıştım yıllardır...
Sabah berbat uyandım, tek kelimeyle üstümden tır geçmiş gibi. İlaçlarla ateşim 38.5tan 37.5a düşüyor, 4 saat sonra yeniden yükseliyor. 1 kutu ilacı bitirmek üzereyim ama en ufak bir ilerleme yok. Hatta bugün daha kötüyüm, belki de dün banyo yapıp ayakta vakit geçirmem biraz yordu beni bilemiyorum. Artık sıkıldım ve iyileşmek istiyorum!
Bütün gün yataktan çıkamadım neredeyse; sabah acıktığım için kalktım kendime tost yaptım. Fakat tadı kömür gibi geldi, asla yiyemedim. İlacımı içip uzandım, netflixten criminal dizisini açtım. Uyuya kaldım, uyandım, yer yer koptum ama kendimi oyaladım.
Kediler olmasa bunalıma girerdim bu halde iyice, teker teker yanıma yatıp hepsi bana sevgi gösteriyor. Hele Espresso, başkasına bırakmamak için beni tüm uyuzluğuyla saldırıyor, o kadar komik ki!
Rutinlerime dönebilmek beni çok mutlu edecek: Sabah keyifle kahvaltı etmeyi özledim, masa başına oturup çalışmayı, akşamüstü kahvemi içmeyi bile çok özledim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder