(20 KASIM PAZAR)
Dün akşam biraz duygusallaşmıştım, akşamüstü de biraz sinirlenmiştim.
Bazen insanları anlamak imkansız, hadsiz ve tuhaf tavırları anlamaya çalışarak vakit kaybetmek de anlamsız...
Bu sabah yeni güne daha güçlü hissederek uyandım, evde kahvaltımızı ederken bir belgesel film koyduk: Yılanın Kucağında. "Nereden geldiğinizi, kim olduğunuzu asla unutmayın." diyordu Amazon yerlisi çocuklara, "Ormanın sesini dinleyin, size yol gösterecektir."
Balık avlamak için yağmurların gelmesini bekleyen, ormanın bitkilerinden ve hayvanlarından izin almadan hareket etmeyen, eşyalarını kendine yük etmeyen, yalnız başına dünyayı yerinden oynatan adam...
Doğanın kucağında birer bebeğiz hepimiz, yalnızca unutmuşuz kendimizi, kopmuşuz özümüzden.
Akşam abime rastladık balık pazarında, yemeğe çağırdık. Beraber sofraya oturduk, işlerden ve evimizden konuştuk. Dekorasyon ve girişimcilik fikirleriyle bizi hem güldürdü hem heveslendirdi canım abim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder