Sabırsızım bugünlerde, bir huysuzum.
Aklımın dibinde bir yerde hep aynı güvensizlik, huzursuzluk duruyor.
Bu sabah erken uyandım, azıcık kahvaltı ettim ve eve dönerken gri gökyüzünden biraz umut süzmeye çalıştım. Vakit kaybetmeden çalışmaya oturdum, akşama kadar sıkılıp ara vere vere devam ettim. Kendime motivasyon olsun diye cuma günü küçük bir program yaptım.
Her zamanki gibi hayat, inişli çıkışlı kendi yolunda sürüyor aslında-fazla kafa yormaya gerek yok!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder