12 Şubat 2015 Perşembe

2060

Bazen böyle düşüyorum görünmeyen bir çukura, yuvarlanırken anlıyorum ama duramıyorum...
Hiç bitmeyen iş stresine kapılıp gittiğim ve kendimle olan bağımı yitirdiğim kasvetli günler...
Ama bahar yaklaşıyor...
Acısını fena çıkaracağız!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder