(29 KASIM ÇARŞAMBA)
Yardımcı olmadığında sabahları çok zor olacak, nasıl altından kalkacağım diye düşündüm bu sabah.
Bez değiştirmek ölüm gibi oluyor bu aralar, neden bilmem, giydirmek, herhangi bir şey acayip zorlaştı.
Sabah rutini özellikle karmaşık, kahvaltı da hazırlıyorum, iyice gecikecek iş başına oturmam.
Tek başıma zorlanmayı göze alabilecek miyim? Bu yardımcıyla birlikte devam etmek de ayrıca sinir bozucu-işin içinden çıkamıyorum bir türlü.
Son haftalarda giderek bütün zihnim bunlarla doldu taştı: çocuklarla rutinimi oturtmak meselesi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder